Cookiewall is rookgordijn: profiling is waar het echt om gaat.

De commercie lijkt het dan toch maar weer mooi voor elkaar te krijgen. Door moedwillig de Nederlandse burger met een totaal onnodige cookiewall te confronteren, gaan kamer en minister overstag. De minister vind plotseling impliciete toestemming voldoende, en voor het bijhouden webstatistieken wordt een uitzondering gemaakt.

Maar deze cookie discussie is een rookgordijn.

Kennelijk vind een overgrote meerderheid van de bedrijven en instellingen in Nederland het de normaalste zaak van de wereld om persoonlijke gegevens van hun website bezoekers verzamelen. Daarvoor moeten ze, alleen al op grond van de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp), toestemming vragen. Nou kun je het heel erg vervelend vinden dat je toestemming moet vragen, en daar over gaan klagen. Je kunt je echter ook afvragen of je die persoonsgegevens überhaupt nodig hebt. Met andere woorden: de discussie moet niet gaan over de vraag of je wel of niet toestemming moet vragen voor het plaatsen van cookies. De discussie moet gaan over de vraag of profilering wenselijk is, en of het volgen van website gebruikers aan de bestaande privacy wetgeving voldoet. En als dat niet zo is, dan is daarmee de kous af: het mag niet, en dan hoef je er dus ook geen toestemming voor te vragen. Einde cookiewall.

Dit vergt serieus een andere manier van denken. In plaats van de gebruiker de kleren van het lijf te vragen, de gebruiker als een gebruiksvoorwerp te zien, moeten bedrijven en instellingen de gebruiker en haar privacy serieus gaan nemen. Bijvoorbeeld, door je af te vragen welke web statistieken je nou eigenlijk nodig hebt, en deze dan op een privacy vriendelijke manier te verzamelen. En nee, dat zal niet gaan als je wilt weten hoeveel van je bezoekers tussen de 25 en 35 jaar onlangs bij Zalando laarzen hebben gekocht...